Uśmiechnij się do losu
Mama prosi: Przycieś soli!
Brat na plecy się gramoli.
Tata buty czyścić każe!
No to jak być w takim domu marynarzem?
Jak?
Dziadek ma na to prosty sposób:
– Trzeba uśmiechnąć się do losu!
Gdy uśmiechamy się nawzajem,
Los do mnie, a do losu – ja,
To wszystko lepsze się wydaje
I nigdy nie ma złego dnia!
Skarpet nikt mi nie upierze!
Po obiedzie – zbierz talerze!
Bratu napraw stare auto!
No to jak być w takim domu kosmonautą?
Jak?
Babcia na to … itd.
Podlej kwiatki! Pokój zamieć!
Wiersza naucz się na pamięć!
Leć z jamnikiem na spacerek!
No to jak być w takim domu bohaterem?
Jak?
Dziakowie znają prosty sposób … itd.
Dziecko gada z całym światem
Dziecko zna języków wiele,
Gada z psem, jak z przyjacielem.
Jeśli tylko ma ochotę,
Mruczy bajkę razem z kotem.
Dziecko zna języków dużo:
Z bratkiem wita się i z różą.
A pietruszce grzecznie powie:
– Pani ma zielono w głowie.
Dziecko zna języków tyle,
Że dogada się z motylem.
Z mrówką, z żukiem, wróblem, kosem
Może śpiewać jednym głosem!
Dziecko wie co klepnie bociek,
O czym skrzypi kołek w płocie
I że krzesło pragnie czasem
Jak sarenka biec przez lasek!
Dziecko może, jak nikt w świecie,
Ścianie szepnąć coś w sekrecie,
A do klucza mruknie czule:
– Mieszkasz w zamku! Jesteś królem.
Dziecko gada z całym światem,
Prosto, szczerze, jak brat z bratem
Lecz niestety, rośnie stale
I niechcący, gubi talent!
Wielka szkoda! Bo dorośli
Już nie słyszą zwierząt, roślin
Nikt do rzeczy nie zagadnie…
Świat do dzieci mówi ładniej!
Dobra chata
Każda chata jest bogata,
Gdy mieszkańców dobrych ma.
Kiedy siostra dba o brata,
Kiedy brat o siostrę dba.
Bo jak zgoda jest w rodzinie
Nie zagrozi żadne wróg
Nawet burza dach ominie
I nie spadnie deszcz na próg.
W dobrej chacie ma rodzina
W zimie – słońce
Latem – cień.
A piosenka rozpoczyna
Nawet noc i ciemny dzień.
Dobrą chatę zna wędrowiec,
Ogród, pole, ścieżka, las.
O tej chacie innym powiedz
I ty także odwiedź nas.
Nie bądźcie smutni
Każdy ma swoje szczęście
Na naszym wielkim świecie
Mrówka, gdy z igłą drepcze,
Motyl, gdy lata w lecie.
Świergot jest szczęściem ptaka.
Pszczoła je widzi w miodzie.
Piłka gdy może skakać.
Łyżwy na gładkim lodzie.
Szczęście ma leśny strumień.
Szczęśliwe są zające.
Strumień, gdy szumieć umie,
Zając, gdy śpi na łące.
Nie bądźcie smutni, proszę!
Na ziemi szczęścia nie brak!
A radość za dwa grosze
Jest większa niż wór srebra.
Na pewno gdzieś się kryje
Niejedno małe szczęście,
Które jest wciąż niczyje,
Więc je dla siebie weźcie