Szanowni Rodzice,
Zapraszamy na spotkania adaptacyjne dzieci, które rozpoczynają z nami przygodę od września ( 3-latki i 4-latki).
Terminy spotkań :
30 sierpnia (poniedziałek) o godz. 10:00 – 11:00
31 sierpnia (wtorek) o godz. 16:00 – 17:00.
NA TERENIE PRZEDSZKOLA OSOBY DOROSŁE OBOWIĄZUJE NAKAZ ZAKRYWANIA UST I NOSA ORAZ DEZYNFEKCJA RĄK.
NA TEREN PRZEDSZKOLA NIE WOLNO WNOSIĆ ŻADNYCH ZBĘDNYCH RZECZY (ZABAWEK PLUSZOWYCH, JEDZENIA) WÓZKI, HULAJNOGI, NALEŻY ZOSTAWIĆ PRZED PRZEDSZKOLEM.
Sprawdzone rozwiązania i rady:
- Co może zrobić rodzic, by ułatwić dziecku przekroczenie progu przedszkolnego?
- Wytwarzać u dziecka pozytywne nastawienie do przedszkola -„oswajajmy” z przedszkolem poprzez czytanie książeczek o nim, słuchanie piosenek
- Stopniowo dostosowywać rytm dnia dziecka do tego, jaki panuje
w przedszkolu (np. zbliżone pory posiłków, przesunięcie drzemki na godzinę odpowiadającą porze leżakowania) - Kształtować u dziecka umiejętności porozumiewania się z innymi dziećmi i dorosłymi (poprzez zachętę do prowadzenia rozmów, dzielenie się przeżyciami)
- Włączyć dziecko w przygotowania do pójścia do przedszkola, kupując wspólnie śpiworek, kocyk, czy przytulankę, która będzie mu towarzyszyć
- Przeprowadzić tzw. trening umiejętności społecznych, polegający na doświadczaniu przez dziecko przebywania z innymi dorosłymi
i dziećmi, a także rozstania z rodzicami - Wdrażać dziecko do samoobsługi (samodzielne jedzenie łyżką, mycie rąk, załatwianie potrzeb fizjologicznych, zdejmowanie i ubieranie podstawowych części garderoby)
- Dostarczać dziecku materiały plastyczne, z którymi zetknie się w przedszkolu
- Stopniowo oswajać dziecko z okolicą, budynkiem przedszkolnym, placem zabaw, a także salą i personelem placówki
- Wziąć udział w zajęciach adaptacyjnych
- Rodzicu pamiętaj, że adaptację utrudniają:
- twoje wyrzuty sumienia
- niepokój o dziecko
- brak zaufania do placówki
- podejrzliwość w stosunku do personelu
- brak jasnych reguł
- traktowanie dziecka przedmiotowo
- pośpiech i zdenerwowanie
- spóźnianie się
- brak czasu dla dziecka
- obrażanie się na dziecko
- odrzucenie, czy brak zrozumienia dla jego zachowań
3.Co każdy przedszkolak mieć powinien?
Wyprawka przedszkolaka
Prosimy, aby dzieci trzyletnie przyniosły do przedszkola:
- kapcie z antypoślizgową podeszwą (najlepiej na rzepy)
- ubrania luźne i wygodne, łatwe do zdjęcia (w gumkę, bez guzików)
- komplet ubrań na zmianę (w materiałowym worku, nie w reklamówce!)
- koc o wymiarach 160 x 200 cm lub śpiworek (cienki)
- małą poduszkę
- pudełko chusteczek higienicznych (100 szt.)
- paczkę papieru toaletowego nawilżanego
- paczkę ręczników papierowych (2 rolki)
Bardzo prosimy o wyraźne podpisanie wszystkich rzeczy dziecka: ubrań, obuwia, koca i poduszki i przyniesienie „wyprawki’ w czasie dni adaptacyjnych, co bardzo ułatwi organizację i spotkanie
z dziećmi w pierwszym dniu przedszkola.
Z góry dziękujemy!!!!
4.Dobre rady na pierwszy dzień:
- opowiedz dziecku jak będzie wyglądał jego dzień i postaraj się, by tak było
- wstańcie na tyle wcześnie, by dać dziecku szansę na spokojne zjedzenie śniadania i inne rutynowe czynności
- powiedz dziecku, kiedy je odbierzesz np. po obiedzie, a nie „za chwilkę”
i koniecznie dotrzymaj obietnicy, nie spóźniaj się - nie przeciągaj pożegnania – nic tak nie utrwala płaczu dziecka jak świadomość, że za jego pomocą może ono osiągnąć to, na czym mu
w danej chwili zależy - kontroluj to co mówisz do dziecka
- bądź świadomy, że często drugie pożegnanie jest trudniejsze
i bardziej dramatyczne od pierwszego.
4.Pożegnanie z dzieckiem – jak pomóc sobie i dziecku?
Krótkie pożegnanie
| Co pomaga | Co utrudnia |
| · Nie poganiaj dziecka
· Pożegnaj je jeden raz · Rozmowę z dzieckiem przeprowadź w domu · Szybko opuść salę |
· Kilkukrotne żegnanie dziecka
· Długie rozmowy przed salą · Stanie w drzwiach |
Rutyna
| Co pomaga | Co utrudnia |
| · Umów się z dzieckiem na sposób pożegnania i stosuj go, np. „buziak, piąteczka i idziesz do pani”
· Rutyna pozwala dziecku powoli nabierać kontroli nad sytuacją, a rodzicowi nad czasem potrzebnym na pożegnanie |
· Chaos i pośpiech, który rodzi się, gdy rodzic nagle urywa pożegnanie z dzieckiem, spiesząc się np. do pracy |
Pozytywne komunikaty
| Co pomaga | Co utrudnia |
| · Uśmiech rodzica
· Radosny i pewny głos · Miłe życzenia: „Dobrej zabawy!”, „Miłego dnia!”, „Baw się dobrze!”- dzięki temu dziecko wie, że przedszkole to miejsce, gdzie miło spędzi czas i można tam się bawić |
· Słowa współczucia: „Przykro mi, ale muszę iść”- to sugeruje, że dziecko znajduje się w przedszkolu za karę
· Przeprosiny: „Przepraszam, ale musisz tu zostać”- to sugeruje, że przedszkole jest czymś nieprzyjemnym · Pocieszanie: „Nie bój się”- to sugeruje, że jednak jest się czego bać · Współczucie, żal i strach w głosie rodzica– strach rodzica to gwarancja strachu u dziecka |
Mówienie prawdy
| Co pomaga | Co utrudnia |
| · Szczerość ze strony rodzica
· Dotrzymywanie obietnic, np. Przyjdę zaraz po twoim obiadku”, „Dzisiaj po przedszkolu pójdziemy razem na plac zabaw” itp. |
· Kłamstwa: „Mama wróci po coś do auta i za chwilę po ciebie przyjdzie”- dziecko czuje się nie tylko smutne, ale i oszukane, co sprawia, że boi się bardziej
· Ucieczka rodzica: wychodzenie z sali bez pożegnania, gdy dziecko odwróciło swoją uwagę przy zabawie- dziecko szybko zorientuje się, że mamy nie ma i będzie czuło się zdezorientowane, a to potęguje strach i niepokój · Nie dotrzymywanie umów zawartych z dzieckiem: „Po przedszkolu odbierze cię mama”, „Będę zaraz po leżakowaniu” |
Cierpliwość i wrażliwość
| Co pomaga | Co utrudnia |
| · Dużo czasu spędzanego z dzieckiem
· Spokój rodzica, czułość i ciepłe słowa |
· Poganianie dziecka
· Straszenie: „Jak nie wejdziesz do sali, zabieram twego misia do domu” |
Wejście do sali o własnych nogach
| Co pomaga | Co utrudnia |
| · Dziecko przyprowadzone na własnych nogach | · Dziecko na rękach rodzica, które trzeba zrywać z rąk mamy lub taty |
Zaufanie
| Wiemy, że powierzają nam Państwo swój najcenniejszy skarb.
Będziemy się o niego troszczyć! |
Dyrektor i Kadra pedagogiczna