PROGRAM WYCHOWAWCZY PRZEDSZKOLA NR 395 W WARSZAWIE
Podstawy Programu:
- Rozporządzenie MEN z dnia 23.12.2008r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego (Dz. U. z 15.01.2009r. Nr 4, poz. 17)
- Ustawa z dnia 7.09.1991o systemie oświaty (Dz. U nr.256,poz. 2572 z późniejszymi zmianami)
- Doświadczenie zawodowe nauczycieli przedszkola.
Motto
„Nie ma dzieci – są ludzie, ale o innej skali pojęć, innym zasobie doświadczenia, innych popędach, innej grze uczuć (…)”
„Wychowywać to znaczy: nie deptać, nie poniewierać, nie gasić, spieszyć, dziecko ma prawo by było tym czym jest”. J.Korczak
Pojęcie wychowania w pedagogice należy do podstawowych, jest jednak bardzo różnie rozumiane. T. Wujek przez wychowanie rozumie „całość wpływów i oddziaływań kształtujących rozwój człowieka i przygotowujących go do życia w społeczeństwie”.
Wychowanie małego człowieka zaczyna się w domu rodzinnym, a przedszkole tylko je kontynuuje i ukierunkowuje. Jak powiedział J. Dewey: „przedszkolne życie powinno wyrastać stopniowo z życia domowego (…), powinno podejmować i kontynuować zachowania, z którymi dziecko oswoiło się już w domu”.
Cele programu wychowawczego
Celem programu wychowawczego jest integracja nauczycieli, rodziców, personelu pomocniczego w przedszkolu w realizowaniu celów wychowawczych. Jego zadaniem jest określenie, jakimi wartościami kierujemy się w stosunku do naszego wychowanka, jego rodzica, jakie normy postępowania czy zachowania są pożądane, aby dziecko umiało funkcjonować w środowisku zgodnie z przyjętymi normami społecznymi.
Celem głównym wychowania dziecka w naszym przedszkolu jest wspomaganie jego rozwoju, w jego najbliższej sferze rozwojowej zgodnie z jego wrodzonymi możliwościami.
Celami szczegółowymi są:
I. Budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, by lepiej odróżniały dobro od zła, kształtowanie podstawowych postaw moralnych: tolerancji, życzliwości, uczciwego postępowania wobec innych osób, mówienia prawdy.
II. Troska o bezpieczeństwo i zdrowie dzieci oraz ich sprawność fizyczną. Wdrażanie dzieci do przestrzegania zasad warunkujących ich bezpieczeństwo.
III. Zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej.
Działania wychowawcze
Ad. I
- używanie form grzecznościowych: „proszę” „przepraszam” „dziękuję”;
- okazywanie pomocy słabszym, młodszym i mniej sprawnym;
- umiejętność dzielenia się z innymi;
- utrzymywanie porządku w swoim najbliższym otoczeniu;
- słuchanie innych gdy mówią;
- pamiętanie o tym by zawsze mówić prawdę;
- poszanowanie cudzej własności;
- poszanowanie dla cudzej pracy: np. wykonanej budowli z klocków, rysunku;
- nie przechwalanie się bogactwem;
- zachowanie się względem drugiego tak, jak byśmy chcieli, żeby ktoś nas traktował.
Ad. II
- Zapoznanie dzieci z kodeksem przedszkolaka.
- Zapoznanie dzieci z ich prawami między innymi: nietykalności osobistej, prawa do miłości i należytej opieki, prawa do nauki i zabawy.
- Zapoznanie dzieci z zasadami warunkującymi bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu, na spacerach, wycieczkach. (właściwe zachowanie się w sali przedszkolnej, na placu zabaw, przy stole podczas jedzenia posiłków itd.)
Ad III
- Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.
- Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.
- Wspieranie rozwoju estetycznego dziecka ( wychowanie przez sztukę).
- Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń.
- Wdrażanie do poszanowania roślin i zwierząt.
- Zapoznanie dzieci z tradycjami rodzinnymi, regionalnymi, narodowymi.
Przewidywane osiągnięcia – rezultaty działań wychowawczych
Dziecko rozumie i przestrzega zasady zgodnego współżycia w grupie, używa zwrotów grzecznościowych, potrafi kontrolować swoje emocje, potrafi okazać swoje uczucia oraz dostrzega je u innych.
Ma poczucie wiary we własne siły i swoje możliwości, potrafi cieszyć się z własnych sukcesów, docenia sukcesy innych
Szanuje wartości: prawdę, dobroć, uczciwość, tolerancję, szacunek. Ma poczucie odpowiedzialności i obowiązkowości.
Ma świadomość przynależności narodowej. Interesuje się otaczającym światem.
Przejawia postawy proekologiczne.
Rozumie potrzebę stosowania profilaktyki prozdrowotnej. Potrafi bezpiecznie korzystać z urządzeń na placu zbaw, bawić się w sali przedszkolnej, bezpiecznie spożywać posiłki.
Po pomoc chętnie zwraca się do dorosłych osób.
Rodzaje nagród w przedszkolu
- wyrażanie aprobaty dla określonych zachowań,
- pochwały indywidualne i publiczne,
- powierzanie zadań bardzo cenionych przez dzieci np. dyżurnego, lidera zespołu,
- wręczanie nagród typu: medale, naklejki, odznaki.
Konsekwencje niewłaściwych zachowań:
- brak pochwały, gdy inne dzieci są chwalone,
- wyrażanie niezadowolenia (mimiką, słowem),
- odmówienie przyjemności,
- czasowe odebranie przyznanego przywileju,
- wykonanie zadania mającego na celu naprawienie wyrządzonej szkody.
Opiekując się, ucząc i wychowując dzieci w naszym przedszkolu pragniemy, aby odróżniały one dobro od zła, przychodziły z pomocą innym, przewidywały konsekwencje swoich zachowań. Zależy nam by cechowała je empatia, postępowały względem innych tak jak chciałyby by postępowano względem nich.
Zależy nam na wychowaniu dziecka, które:
- -będzie miało poczucie bezpieczeństwa,
- -będzie się czuło kochane, szanowane, ważne,
- -z radością będzie uczyło się od dorosłych i korzystało z ich pomocy.
Zachęcamy rodziców do współpracy z przedszkolem, ponieważ, aby osiągnąć postawione cele wychowawcze współpraca ta jest nieodzowna. Życie dziecka musi być odpowiednio usystematyzowane. Systematyczność w życiu dziecka, sprawia, że życie staje się przewidywalne. Daje to maluchowi poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie. Służymy rodzicom pomocą w trudnościach wychowawczych, ale także staramy się pomagać w innych sytuacjach kryzysowych (np. kierując do odpowiedniej poradni, lub innej instytucji, która zajmuje się danym problemem.)
Sukcesy dziecka traktujemy z zadowoleniem .Nadmiar entuzjazmu często staje się dla dziecka źródłem wewnętrznej presji, gdyż dla większości dzieci spełnienie oczekiwań rodziców, wychowawców jest bardzo ważne.
W postępowaniu z dzieckiem, u którego pragniemy ukształtować pożądane sposoby zachowania należy wykazać dużo cierpliwości i spokoju, ale jednocześnie stanowczości i konsekwencji. Dziecko czując granice postawione przez wychowawcę uczy się co mu wolno, a czego nie wolno robić, jednocześnie, wychowując się w pełnym poczuciu bezpieczeństwa. Staramy się, aby każde dziecko, osiągało sukcesy, ponieważ zdajemy sobie sprawę, że doświadczenie sukcesu jest nieodzowne do budowania odpowiedniej samooceny, która ma ogromny wpływ na osiąganie innych celów wychowawczych. Staramy się określić u każdego dziecka najbliższą sferę rozwojową, co pozwala nam stawiać dziecku wymagania adekwatne do jego możliwości.
W naszej pracy wychowawczej pamiętamy o dzieciach, z tak zwanych, grup dyspanseryjnych oraz o dzieciach wybitnie zdolnych, które wyróżniają się twórczą wyobraźnią, wybitnymi zdolnościach specjalnymi, łatwością uczenia się, szerokimi zainteresowaniami, ale także bardzo często dużą dozą samokrytycyzmu. Dzieci te bywają nieakceptowane przez grupę rówieśniczą, a czasem wyłączają się z niej same. Dla dzieci tych opracowujemy specjalne programy wychowawcze, które są konsultowane z rodzicami.